Verwaaid op Helgoland

Donderdagavond 13 juni

Maandag droegen we huis en hond over aan onze huisoppassers en reisden met de trein naar Delfzijl, waar we met Henk en Tineke Sikkema een heel gezellige avond beleefden.

Dinsdagmorgen om kwart over zeven gingen de trossen los voor het eerste traject van onze grote tocht: over het wad van Delfzijl naar Norderney. Elke keer weer een prachtige tocht! Ik deed het traject nu voor de vijfde keer, Trude voor de tweede. Het heeft alles wat het zeilen op de wadden zo boeiend maakt: goed op de tijd letten in verband met de passage van wantijen (ondiepten), rekening houden met stroomveranderingen, kronkelende geulen die door prikken zijn aangegeven; kortom: je moet geconcentreerd varen, maar het is een verrukkelijk samenspel met de natuur. De drempel tussen Westereems en Oostereems passeerden we zo vroeg als het maar kon: de kiel schuurde af en toe over het zand en schepen met grotere diepgang lagen nog voor anker te wachten op meer water. Daarna op Oostereems en Schuitenzand natuurlijk stroom tegen, dus de motor bij. Dan de bocht naar de Memmert Balje, zodat je weer stroom mee krijgt. De geul wordt steeds smaller en ondieper, maar doordat het hoogwater nadert kun je onder Juist de smalle kreek langs de prikken bevaren om in het zeegat van Norderney terecht te komen. En dan tegen het begin van de ebstroom in naar de haven van Norderney. Een prachtige tocht! Om half drie in de middag liepen we de haven binnen en vonden er een prima plekje.

Onderweg hadden we het wel een beetje koud gehad, maar toen we eenmaal op Norderney waren brak het zonnetje door en werd het opeens zomer! In korte broek en mouwen maakten we een flinke wandeling naar het luxe en toeristische stadje. Allemaal dure hotels, kurorte en winkels!

Ook woensdagmorgen weer vroeg op, want we wilden naar Helgoland en dat is 48 zeemijlen varen! Met de laatste ebstroom door het zeegat en daarna Oostwaarts tot boven Wangerooge. Dan Noordwaarts naar Helgoland. Die knik in de koers maken we om niet de streng gereglementeerde T-route van de grote scheepvaart te hoeven kruisen. De eerste zes uren konden we magnifiek zeilen op een mooie Zuidenwind van 4 Beaufort. Na één uur veranderde het weer en was er te weinig wind om op te schieten. Om vier uur voeren we de haven van Helgoland binnen en vonden een plekje langszij een vriendelijke Engelsman.

Wat een bijzonder eiland is dat Helgoland toch! Ik was er één keer eerder geweest, Trude nog niet. Gistermiddag keken we al wat rond, vanmorgen maakten we de grote wandeling langs de steile rotsen van de noordwestelijke kust met z’n duizenden zeevogels (Jan van Genten en andere). Ik heb erg veel mooie foto’s gemaakt. Helaas kan ik die nog niet op de site zetten omdat de benodigde Canon driver niet op mijn laptop blijkt te staan. Ik heb vanmiddag geprobeerd het programma te downloaden, maar kon de juiste versie niet te pakken krijgen. Hopelijk gaat dat nog lukken. Hier aan boord heb ik geen internet; daarvoor moet ik in het dorp op een terrasje gaan zitten. Dit verhaal schrijf ik nu dus in Word om het morgen voor jullie te kopiëren naar de website.

Vanmiddag hebben we water getankt. Normaal vermeld ik dat niet, want het is gewoonlijk net zo simpel als je tanden poetsen. Maar niet alzo op Helgoland! Er zijn werkelijk halsbrekende toeren voor nodig om af te meren bij de enige waterslang van de haven. Een klein bootje als het onze kan dat trouwens alleen bij hoogwater doen, anders is de kademuur onneembaar hoog. Een belachelijk slecht voorzieningenniveau voor een zo druk bezochte haven als deze!

Eigenlijk zouden we morgenvroeg weer vertrekken richting Eider, maar de weersverwachtingen zijn nogal beroerd. Vandaag stond er een harde, vlagerige wind en voor vannacht wordt er storm verwacht. We waren van plan om één dag op Helgoland te blijven, dat worden er dus twee (en misschien wel drie, want echt goed weer wordt nog niet voorzien).

Affijn, een paar rustige dagen zijn ook lekker en er is hier genoeg te beleven!

Nog even een paar persoonlijke noten:

Helmi – Wat een mooie gitaarmuziek! We genieten ervan! Dankjewel!

Johan en Josien – Trude heeft het boek van Tommy Wieringa uit en is enthousiast! Nu mag ik!

Magda en Wim – ”Alsof het voorbij is”; een heel bijzonder boek, dat me geweldig heeft geboeid! Nu mag Trude.