Marstal, Svendborg, Drejo

Donderdagmorgen vertrokken we uit Faaborg – wederom met schitterend weer en een lekker zeilwindje van 4 Beaufort. We hadden besloten het oude scheepsbouwstadje Marstal op te zoeken. Een prachtige tocht, waarvan we een groot deel op de melkmeid konden doen. Dat schoot dus lekker op, zodat we al om half drie bij de kardinaal ten Noorden van Marstal waren. Het leek verstandig om daar alvast af te tuigen en het laatste stukje (plat voor de wind door een smalle geul) op de motor te doen. Toen we de motor hadden gestart, sloeg die na vijf minuten af. Omdat we intussen hadden gestreken, kon ik niets anders doen dan zo snel mogelijk ankeren. Ondertussen bleek dat de motor wel weer wilde starten, maar ietwat onregelmatig liep. Toen ik op onderzoek uitging, bleek er een forse hoeveelheid dieselolie onderin de bilge te staan. Dat is schrikken! Overigens liep de motor intussen weer keurig, dus gingen we eerst maar weer anker-op en de haven in. Daar vonden we een prima plekje. Ik stuurde Bob en Liesbeth op wandeling, zodat ik rustig kon klussen. Ik had intussen begrepen wat de oorzaak moest zijn. Eén van de klusjes die ik woensdag gedaan had, was het asftappen van water uit de vochtafscheider van het brandstoffilter. Het aftapkraantje ging erg moeilijk open en dicht; ik vermoedde (terecht) dat daar lekkage was opgetreden. De oorzaak van de narigheid was dan ook snel en makkelijk weggenomen. Maar het wegscheppen van zo’n 15 liter dieselolie met een hoosvat was een nare en zware klus. Bovendien stonk de hele boot inmiddels geweldig naar dieselolie. Dus alles goed drogen met WC-papier en maximaal ventileren! Ondertussen waren Bob en Liesbeth terug en die vonden de stank ook niet echt prettig. Daarom besloten we de borrel en de maaltijd te gebruiken op het terras van de pizzeria die op het haventerrein gevestigd is. Dat was erg gezellig en smakelijk. ’s Avonds om een uur of tien kwamen we weer bij de boot en was de stank nagenoeg verdwenen.

Vrijdag gingen we van Marstal naar Svendborg. Wederom met fantastisch weer en prima wind. Liesbeth is een enthousiaste en bekwame roerganger en ik hield me vooral bezig met de navigatie. Bob had eerst nog wat slaap in te halen en wijdde zich daarna aan de fotografie. Het was wederom een prachtige tocht. Zoals ik verwachtte, was de haven van Svendborg barstend vol, maar ik had vorige week goed gekeken en wist nog een prima plekje, dat anderen nog niet hadden ontdekt. Met z’n drietjes wandelden we uitgebreid door het gezellige centrum van de stad, waar een feestelijke zomermarkt aan de gang was. Erg leuk. Daarna maakten we de maaltijd gereed en genoten in de kuip van een gezellige avond.

We lagen in Svendborg vlak naast de wasmachines en besloten de gelegenheid te baat te nemen. Dus zaterdagmorgen na het ontbijt aan de was. Dat verliep vlot. Daarna deden we uitgebreid boodschappen bij de Føtex en vertrokken om half twee met bestemming Drejø. Het werd een magnifieke zeiltocht, ondanks het feit dat we eerst een uur lang tegen de westenwind (4 Bft) in moesten motoren door de Svendborg Sund. Toen het vaarwater breed genoeg was, kruisten we nog een slagje. Daarna konden we op halve wind door de geul Højestene, een smalle betonde geul tussen twee ondiepten. Ondertussen wakkerde de wind geleidelijk aan tot een dikke vijf Beaufort. De hele tocht zat Liesbeth aan het roer; voor haar een heel nieuwe ervaring en ze toonde zich een uitstekende zeilleerling. Tegen het einde van de geul liepen we een snelheid van wel zeven knoop! Het laatste stukje tegen de wind in deden we op de motor, terwijl ik kon aftuigen en de boot gereed maken voor het afmeren. Het haventje van Drejø was erg vol, maar we vonden nog een prima plekje langszij een onbemand motorschip. We wandelden naar de theeschenkerij met de prachtige tuin, waar ook rode wijn wordt geschonken. Daar hadden we in de zonneschijn een heel gezellig borreluur. Terug op de boot maakten we de maaltijd klaar en genoten van de uit Svendborg meegenomen scharretjes.