Van Drejo naar Middelfart
17 juli 2013 - Middelfart, Denemarken
Zondagmorgen was het geen lekker weer op Drejø. Er stond een stevige WNW-wind van een dikke 5 Beaufort, het was zwaar bewolkt en tamelijk koud. We wilden naar Lyø en dat betekende: scherp aan de wind en waarschijnlijk een slag kruisen. Voordat we weggingen reefden we grootzeil en fok. Het ging prima, maar mede door de forse golfslag schoot het niet erg op. Om Lyø te bereiken zouden we dit redelijk zware werk zeker zes uur moeten volhouden en dat leek te veel van het goede. Daarom besloten we uit te wijken naar Søby; best een leuke haven in het noordelijk deel van Aerø. Na drie uur pittig zeilen meerden we daar af, verkenden het dorp en aten heel smakelijk in het havenrestaurantje.
Maandagmorgen hoopten we van Søby naar Assens te varen, maar dat bleek al gauw te optimistisch. De wind was weliswaar wat zwakker dan zondag, maar viel noordelijker in dan we hadden verwacht, zodat de Kleine Belt bij lange na niet te bezeilen viel – mede doordat er nog een flinke golfslag stond, nadeining van de vorige dag. Zo scherp mogelijk aan de wind zeilend kwamen we niet (zoals gepland) westelijk van Lyø uit, maar oostelijk. We voeren dus tussen Lyø en Avernakø door om (na nog een slagje kruisen) in het haventje van Lyø te eindigen. Dus voor de tweede achtereenvolgende dag een kort traject, waar we ons een veel langer hadden voorgesteld. Maar qua zeilervaring waren het twee perfecte dagen. En Lyø is een ongelofelijk mooi eilandje, al zijn de voorzieningen er nogal primitief en beperkt.
Als we Middelfart nog wilden bereiken, zouden we dinsdag en woensdag flinke stappen moeten maken.
We vertrokken dinsdagmorgen dan ook vrij vroeg: om kwart over negen. Geheel in strijd met de weersverwachting was het zwaar bewolkt en koud. De windverwachting klopte wel: West 4 Bft. We begonnen dus met ruim een uur westwaarts te motoren om midden op de Kleine Belt te komen. Van daar uit hadden we het mooi bezeild noordwaarts naar Assens, dat we als tussenstation hadden gekozen voor de tocht naar Middelfart. Gelukkig klaarde het weer al vrij snel op. We hadden een perfecte zeiltocht en konden al om half drie in de middag in Assens afmeren. Na een wandeling door het interessante stadje deden we boodschappen en ’s avonds aten we uitstekend in het havenrestaurant.
Woensdag voeren we van Assens naar Middelfart; een iets langer, maar vooral afwisselender traject. We vertrokken tegen tienen noordwaarts. Toen we het eiland Bagø voorbij waren, gingen we over op de motor om een uur lang westwaarts (dus tegenwinds) te varen. Dat was nodig om het vervolg van onze tocht over de Kleine Belt (naar het eiland Faenø) bezeild te maken. Helaas draaide de wind ook wat noordwaarts, zodat we op de Bredningen toch nog een slagje moesten maken (voor de landrotten: we moesten nog laveren). Om half drie waren we bij het eiland Faenø en wilden dat aan de Oostzijde voorbijvaren om vervolgens het laatste tegenwindse stukje op de motor te doen. Helaas werden we aan de noordkant van Faenø tegengehouden door een “Guard”: de vaart langs die kant van het eiland was gestremd vanwege de werkzaamheden van een kabellegger. We moesten dus heel eind terug. Dat deden we op de motor, met de fok erbij. In de bocht bij de noordoosthoek van het eiland liepen we plotseling vast; gelukkig niet op steen maar op zand. Met enige moeite kwamen we weer los.
Ik wilde graag weer liggen in het Tel-Ka-haventje waar we zes jaar geleden mijn (64-ste) verjaardag vierden; niet allen vanwege het sentiment, maar ook omdat ik me herinner hoe prettig je er lag en vlakbij het centrum van de stad. Om half vijf voeren we het haventje binnen en zochten een plek. Helaas; het was helemaal vol! We stonden op het punt om weer weg te gaan, toen een vriendelijke Deen ons een heel geschikt plekje wees. Officieel mochten we daar niet liggen omdat we dan zijn boxuitgang versperden, maar hij ging toch voorlopig niet weg….. We hebben de man uitbundig bedankt en zijn reuze blij met ons mooie plekje!
De wandeling door Middelfart begon met het zoeken naar een visboer, want voor de maaltijd hadden we nog een paar moten zalm nodig. En het was bijna zes uur! Toen we bij de visboer kwamen, bleek die al sinds half zes gesloten, maar ik wist één van de meisjes die bezig waren de winkel schoon te maken, ervan te overtuigen dat we speciaal voor haar vis uit Holland naar Middelfart waren gekomen. Zo lukte het ons om aan zalm te komen en een prima maaltijd te bereiden.
Het noordelijkste punt van deze vakantie is hiermee bereikt. Morgen gaan we weer zuidwaarts….
Maandagmorgen hoopten we van Søby naar Assens te varen, maar dat bleek al gauw te optimistisch. De wind was weliswaar wat zwakker dan zondag, maar viel noordelijker in dan we hadden verwacht, zodat de Kleine Belt bij lange na niet te bezeilen viel – mede doordat er nog een flinke golfslag stond, nadeining van de vorige dag. Zo scherp mogelijk aan de wind zeilend kwamen we niet (zoals gepland) westelijk van Lyø uit, maar oostelijk. We voeren dus tussen Lyø en Avernakø door om (na nog een slagje kruisen) in het haventje van Lyø te eindigen. Dus voor de tweede achtereenvolgende dag een kort traject, waar we ons een veel langer hadden voorgesteld. Maar qua zeilervaring waren het twee perfecte dagen. En Lyø is een ongelofelijk mooi eilandje, al zijn de voorzieningen er nogal primitief en beperkt.
Als we Middelfart nog wilden bereiken, zouden we dinsdag en woensdag flinke stappen moeten maken.
We vertrokken dinsdagmorgen dan ook vrij vroeg: om kwart over negen. Geheel in strijd met de weersverwachting was het zwaar bewolkt en koud. De windverwachting klopte wel: West 4 Bft. We begonnen dus met ruim een uur westwaarts te motoren om midden op de Kleine Belt te komen. Van daar uit hadden we het mooi bezeild noordwaarts naar Assens, dat we als tussenstation hadden gekozen voor de tocht naar Middelfart. Gelukkig klaarde het weer al vrij snel op. We hadden een perfecte zeiltocht en konden al om half drie in de middag in Assens afmeren. Na een wandeling door het interessante stadje deden we boodschappen en ’s avonds aten we uitstekend in het havenrestaurant.
Woensdag voeren we van Assens naar Middelfart; een iets langer, maar vooral afwisselender traject. We vertrokken tegen tienen noordwaarts. Toen we het eiland Bagø voorbij waren, gingen we over op de motor om een uur lang westwaarts (dus tegenwinds) te varen. Dat was nodig om het vervolg van onze tocht over de Kleine Belt (naar het eiland Faenø) bezeild te maken. Helaas draaide de wind ook wat noordwaarts, zodat we op de Bredningen toch nog een slagje moesten maken (voor de landrotten: we moesten nog laveren). Om half drie waren we bij het eiland Faenø en wilden dat aan de Oostzijde voorbijvaren om vervolgens het laatste tegenwindse stukje op de motor te doen. Helaas werden we aan de noordkant van Faenø tegengehouden door een “Guard”: de vaart langs die kant van het eiland was gestremd vanwege de werkzaamheden van een kabellegger. We moesten dus heel eind terug. Dat deden we op de motor, met de fok erbij. In de bocht bij de noordoosthoek van het eiland liepen we plotseling vast; gelukkig niet op steen maar op zand. Met enige moeite kwamen we weer los.
Ik wilde graag weer liggen in het Tel-Ka-haventje waar we zes jaar geleden mijn (64-ste) verjaardag vierden; niet allen vanwege het sentiment, maar ook omdat ik me herinner hoe prettig je er lag en vlakbij het centrum van de stad. Om half vijf voeren we het haventje binnen en zochten een plek. Helaas; het was helemaal vol! We stonden op het punt om weer weg te gaan, toen een vriendelijke Deen ons een heel geschikt plekje wees. Officieel mochten we daar niet liggen omdat we dan zijn boxuitgang versperden, maar hij ging toch voorlopig niet weg….. We hebben de man uitbundig bedankt en zijn reuze blij met ons mooie plekje!
De wandeling door Middelfart begon met het zoeken naar een visboer, want voor de maaltijd hadden we nog een paar moten zalm nodig. En het was bijna zes uur! Toen we bij de visboer kwamen, bleek die al sinds half zes gesloten, maar ik wist één van de meisjes die bezig waren de winkel schoon te maken, ervan te overtuigen dat we speciaal voor haar vis uit Holland naar Middelfart waren gekomen. Zo lukte het ons om aan zalm te komen en een prima maaltijd te bereiden.
Het noordelijkste punt van deze vakantie is hiermee bereikt. Morgen gaan we weer zuidwaarts….
Wat is het toch leuk om je verslagen te lezen en daardoor ook herinneringen aan onze tocht in Denemarken op te halen. Het eilandje Lyo (die streep door de o ... ) met het kerkje, de koeien in de wei en het haventje. Niet licht te vergeten, alles kwam weer terug. Veel plezier nog en goede vaart.