THUIS!
8 augustus 2013 - Hoorn, Nederland
Van Dokkum naar het Pikmeer
Op maandagmorgen vertrokken we om half elf met prachtig weer in de richting Leeuwarden. We waren niet de enige; een indrukwekkende file van tientallen schepen trok door de Altenabrug de Dokkumer Ee op. De timing was goed, want we kwamen nog net voor de middagpauze door Birdaard, het dorp met één brugwachter voor twee bruggen die ruim een kilometer uit elkaar liggen. Die tussenruimte was net voldoende om de hele colonne te bergen; we lagen twee aan twee te wachten tot de tweede brug open ging. Vandaar verder naar Leeuwarden: een lang stuk zonder bruggen. Het was intussen bloedheet weer geworden. Even boven Leeuwarden vonden we een steigertje, waar Turbo kon worden uitgelaten en ook kon zwemmen. Dat laatste deed ikzelf ook; heerlijk!
Rond twee uur trokken we door de singel van Leeuwarden. Maar de bruggen in het Van Starkenborgkanaal ten Zuiden van de stad kosten altijd veel tijd. En nu helemaal, want er wordt gewerkt aan een tunnel. Affijn, om tien over vier passeerden we het aquaduct over de A7, daarna genoten we weer van het nieuwe gedeelte van de staandemastroute en tegen half zes voeren we bij Grouw het Pikmeer op, waar we een mooi plekje aan een eilandje vonden. Na de hete dag was het daar heerlijk zwemmen.
Van het Pikmeer naar Stavoren
Dindag vertrokken we om een uur of tien. Het was half bewolkt en er stond een mooi windje van 3 à 4 Beaufort tussen West en Noordwest. Dat betekende dat onze route naar Stavoren grotendeels nèt bezeild was. Wel lieten we de motor stationair meedraaien, niet zozeer vanwege het varen, maar wel vanwege de koelkast, die natuurlijk ook de hele nacht stroomloos had staan ontdooien. Op het Sneekermeer heerste een geweldige drukte vanwege de Sneekweek. Ook in Heeg was het een gekkenhuis; we wilden er even pauzeren en een boodschap doen, maar het kostte veel moeite om een aanlegplekje te vinden. Later bleek, wat de reden van al die drukte was: op het Heegermeer vond het IFKS-skûtsjesilen plaats. Dat was ook in het voorbijgaan volop genieten!
In Stavoren zouden we het liefst aan “het eiland” zijn afgemeerd, maar daar waren alle plaatsen al bezet toen we er om zes uur aankwamen. Dus kozen we voor de Marina buiten de sluis, een tamelijk luxueuze jachthaven, waar we een prima plekje kregen. En de visboer bij “het eiland” was op loopafstand en bleef gelukkig tot acht uur ’s avonds open!
Trude’s verjaardag
Op woensdag 7 augustus werd Trude 68 jaar! Na de feestelijke verjaardagsrituelen in de ochtend (waaronder een copieus ontbijt) vertrokken we om half tien in de richting Enkhuizen. Voor de middag werd er slecht weer verwacht (veel wind en veel regen), maar nu was het nog perfect zeilen: Noordoost 4 à 5 Beaufort! Dan loopt de Volle Maan in zuidelijke richting ruim zes knopen! Dus draaiden we om half twaalf het Krabbersgat in. Eerst keken we in de oude stadshaven of daar een geschikt plekje was, maar daar was het erg vol. Ook in de Compagnieshaven waren niet veel plaatsen meer beschikbaar, maar we kregen – mede dankzij de empathie van de havenmeesteres met Turbo – een goed plekje toegewezen. Daar afgemeerd, zetten we snel de kuiptent op, waarna de regen kon beginnen en wij ons konden verheugen over het feit dat we zo lekker op tijd waren vertrokken! Trude had alle tijd om haar felicitatietelefoontjes af te handelen en ’s avonds genoten we in het restaurant “De Mastenbar” samen van een heerlijk verjaardagsdiner.
Hoorn!
Voordat we donderdag uit Enkhuizen vertrokken, hadden we nog een verrassende ontmoeting met Wim Rosenbrand en zijn dochter Annemarie. Wim was met zijn Mariholm onderweg van Terschelling naar Papendrecht en in Enkhuizen monsterde Annemarie aan. Gezellig samen een kopje koffie aan boord van de Volle Maan voordat we tegen half elf elk met z’n eigen boot naar de sluis voeren. Daarvandaan gingen zij in de richting Amsterdam, terwijl wij de Westfriese kust volgden.
Het was goed weer; half bewolkt met een noordwestenwind van 3 à 4 Beaufort, dus we schoten lekker op. Al om half twee lagen we bij Atalante in de buitenhaven van Hoorn diesel te tanken en even later lag de Volle Maan weer veilig in haar eigen box. Precies tien weken nadat ik met Sijtze vertrokken was! Wat een geweldige tocht heb ik gehad! Mede dankzij Sijtze, Liesbeth, Bob, Roel, maar natuurlijk vooral dankzij Trude! En niet te vergeten: Turbo!
In het restaurantje van de watersportvereniging hebben we ’s avonds de tocht op waardige dus feestelijke wijze afgesloten met een etentje samen met Arie en Baukje, die de afgelopen twee weken in ons huis vakantie hebben gevierd. Vrijdag gaan zij weer huiswaarts en wij dus ook.
Aan het einde van dit reisverhaal wil ik alle meelezers danken voor de welwillende en geduldige aandacht. Vooral degenen die van tijd tot tijd een reactie hebben geplaatst! Dat hielp mij om gemotiveerd te blijven en de spaarzame online-momenten te blijven benutten voor het plaatsen van mijn verhaal en/of foto’s.
Dank jullie wel!
Henk
Op maandagmorgen vertrokken we om half elf met prachtig weer in de richting Leeuwarden. We waren niet de enige; een indrukwekkende file van tientallen schepen trok door de Altenabrug de Dokkumer Ee op. De timing was goed, want we kwamen nog net voor de middagpauze door Birdaard, het dorp met één brugwachter voor twee bruggen die ruim een kilometer uit elkaar liggen. Die tussenruimte was net voldoende om de hele colonne te bergen; we lagen twee aan twee te wachten tot de tweede brug open ging. Vandaar verder naar Leeuwarden: een lang stuk zonder bruggen. Het was intussen bloedheet weer geworden. Even boven Leeuwarden vonden we een steigertje, waar Turbo kon worden uitgelaten en ook kon zwemmen. Dat laatste deed ikzelf ook; heerlijk!
Rond twee uur trokken we door de singel van Leeuwarden. Maar de bruggen in het Van Starkenborgkanaal ten Zuiden van de stad kosten altijd veel tijd. En nu helemaal, want er wordt gewerkt aan een tunnel. Affijn, om tien over vier passeerden we het aquaduct over de A7, daarna genoten we weer van het nieuwe gedeelte van de staandemastroute en tegen half zes voeren we bij Grouw het Pikmeer op, waar we een mooi plekje aan een eilandje vonden. Na de hete dag was het daar heerlijk zwemmen.
Van het Pikmeer naar Stavoren
Dindag vertrokken we om een uur of tien. Het was half bewolkt en er stond een mooi windje van 3 à 4 Beaufort tussen West en Noordwest. Dat betekende dat onze route naar Stavoren grotendeels nèt bezeild was. Wel lieten we de motor stationair meedraaien, niet zozeer vanwege het varen, maar wel vanwege de koelkast, die natuurlijk ook de hele nacht stroomloos had staan ontdooien. Op het Sneekermeer heerste een geweldige drukte vanwege de Sneekweek. Ook in Heeg was het een gekkenhuis; we wilden er even pauzeren en een boodschap doen, maar het kostte veel moeite om een aanlegplekje te vinden. Later bleek, wat de reden van al die drukte was: op het Heegermeer vond het IFKS-skûtsjesilen plaats. Dat was ook in het voorbijgaan volop genieten!
In Stavoren zouden we het liefst aan “het eiland” zijn afgemeerd, maar daar waren alle plaatsen al bezet toen we er om zes uur aankwamen. Dus kozen we voor de Marina buiten de sluis, een tamelijk luxueuze jachthaven, waar we een prima plekje kregen. En de visboer bij “het eiland” was op loopafstand en bleef gelukkig tot acht uur ’s avonds open!
Trude’s verjaardag
Op woensdag 7 augustus werd Trude 68 jaar! Na de feestelijke verjaardagsrituelen in de ochtend (waaronder een copieus ontbijt) vertrokken we om half tien in de richting Enkhuizen. Voor de middag werd er slecht weer verwacht (veel wind en veel regen), maar nu was het nog perfect zeilen: Noordoost 4 à 5 Beaufort! Dan loopt de Volle Maan in zuidelijke richting ruim zes knopen! Dus draaiden we om half twaalf het Krabbersgat in. Eerst keken we in de oude stadshaven of daar een geschikt plekje was, maar daar was het erg vol. Ook in de Compagnieshaven waren niet veel plaatsen meer beschikbaar, maar we kregen – mede dankzij de empathie van de havenmeesteres met Turbo – een goed plekje toegewezen. Daar afgemeerd, zetten we snel de kuiptent op, waarna de regen kon beginnen en wij ons konden verheugen over het feit dat we zo lekker op tijd waren vertrokken! Trude had alle tijd om haar felicitatietelefoontjes af te handelen en ’s avonds genoten we in het restaurant “De Mastenbar” samen van een heerlijk verjaardagsdiner.
Hoorn!
Voordat we donderdag uit Enkhuizen vertrokken, hadden we nog een verrassende ontmoeting met Wim Rosenbrand en zijn dochter Annemarie. Wim was met zijn Mariholm onderweg van Terschelling naar Papendrecht en in Enkhuizen monsterde Annemarie aan. Gezellig samen een kopje koffie aan boord van de Volle Maan voordat we tegen half elf elk met z’n eigen boot naar de sluis voeren. Daarvandaan gingen zij in de richting Amsterdam, terwijl wij de Westfriese kust volgden.
Het was goed weer; half bewolkt met een noordwestenwind van 3 à 4 Beaufort, dus we schoten lekker op. Al om half twee lagen we bij Atalante in de buitenhaven van Hoorn diesel te tanken en even later lag de Volle Maan weer veilig in haar eigen box. Precies tien weken nadat ik met Sijtze vertrokken was! Wat een geweldige tocht heb ik gehad! Mede dankzij Sijtze, Liesbeth, Bob, Roel, maar natuurlijk vooral dankzij Trude! En niet te vergeten: Turbo!
In het restaurantje van de watersportvereniging hebben we ’s avonds de tocht op waardige dus feestelijke wijze afgesloten met een etentje samen met Arie en Baukje, die de afgelopen twee weken in ons huis vakantie hebben gevierd. Vrijdag gaan zij weer huiswaarts en wij dus ook.
Aan het einde van dit reisverhaal wil ik alle meelezers danken voor de welwillende en geduldige aandacht. Vooral degenen die van tijd tot tijd een reactie hebben geplaatst! Dat hielp mij om gemotiveerd te blijven en de spaarzame online-momenten te blijven benutten voor het plaatsen van mijn verhaal en/of foto’s.
Dank jullie wel!
Henk
groetjes Bonnie en Wim
Jan
Genoten vanuit de werkende wereld, zo toch een beetje steeds meegenieten dus!
Geniet van de thuiskomst morgen, lijkt mij ook weer leuk na 10 weken met jullie kop in de wind te hebben gevaren!
Roelof en Judith
Leuk om al deze dingen mee te beleven en in gedachten mee te reizen. Maar ook fijn dat jullie weer veilig thuis zijn, want jullie hebben best wel een paar hachelijke momenten meegemaakt.
Lieve groet,
Emmelien
We hebben genoten van de reisverhalen,bedankt Henk!
Lieve groet van Bram en Ans
Fijn dat jullie weer gezond en wel thuis zijn. Het was een mooie reis en ik vond het fijn er een stukje van meegemaakt te hebben.
De zomer zat voor een groot deel mee, dus een extra glans ligt er wel op deze reis.
Ik mis in het verslag nog wel een klein maar niet onbelangrijk detail: hoe vond Trude het verjaardagscadeau? Ja ik bedoel die mooie camera?
Heel erg bedankt voor jullie verslagen. Soms met een glimlach, maar meestal met stijgende verbazing heb ik alles nauwgezet gelezen. Wat een wereld, wat een eigen terminologie en vooral wat een doorzettingsvermogen en technisch vernunft, van wc tot oliefilters: chapeau en welkom thuis!